رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده با احساس تنهایی و ترس از ارزیابی منفی در نوجوانان

هدف از این پژوهش، تعیین رابطه بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده با احساس تنهایی و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان دختر منطقه پنج آموزش و پرورش شهر تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختردوره اول متوسطه مدارس دولتی منطقه پنج آموزش وپرورش شهرتهران است که درسال تحصیل93- 1392مشغول به تحصیل بودند. نمونه گیری انجام شده از نوع خوشه ای چند مرحله ای است و تعداد 213 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های ادراک از سبک فرزندپروری والدین بامریند (paq)،احساس تنهایی اشر و ترس از ارزیابی منفی لیری است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش به مرکز، پراکندگی و از آمار استنباطی، شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های فرزندپروری ادراک شده مقتدرانه با احساس تنهایی رابطه منفی و معنادار و همچنین بین سبک های فرزندپروری ادراک شده سهل گیرانه رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد. همینطور بین سبک فرزندپروری ادراک شده مستبدانه با ترس از ارزیابی منفی رابطه معنادار مثبت و بین سبک فرزندپروری ادراک شده مقتدرانه و سهل گیر با ترس از ارزیابی منفی رابطه منفی و معنادار دیده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک فرزندپروری ادراک شده مستبدانه با ضریب 31/0 و مقتدرانه با ضریب 44/0 می توانند احساس تنهایی را پیش بینی کنند. همچنین سبک فرزندپروری ادراک شده مستبدانه 29/0، مقتدرانه 03/0و سهل گیرانه 15/0در پیش بینی متغیر ترس از ارزیابی منفی سهم دارند. در مجموع، از این تحقیق می توان فهمید که سبک فرزندپروری مقتدرانه نقش مهمی در عدم احساس تنهایی فرزندان دارد.